Broad Peak 8051 m – Na niebiańskiej grani | Korona Himalajów

Dla osób dolatujących indywidualnie:
Rozpoczęcie wyprawy: Islamabad
Zakończenie wyprawy: Islamabad

Dzień 1: Wylot z Polski

Spotkanie na lotnisku z liderem wyprawy. Następnie przelot do stolicy Pakistanu – Islamabadu. Dotarcie na miejsce przewidziane jest na następny dzień. 

Dzień 2: Przylot do Islamabadu

W godzinach porannych lądujemy w Islamabadzie. Pierwszą rzeczą, jaka rzuci nam się w oczy po opuszczeniu samolotu będzie przepiękny, górski krajobraz. W zasięgu wzroku będziemy mieli surowe i pokryte śniegiem góry, z wetkniętymi między nie gajami oraz sadami.

Na miejscu transfer do hotelu i odpoczynek po podróży. Jeżeli będziemy mieli siłę, to będziemy mogli zwiedzić nieco stolicę. Zobaczymy wówczas Park Szekspira, największy meczet w Azji Południowej – Shah Faisal, zbudowany na cześć króla Arabii Saudyjskiej – Fajsala ibn Abd al-Aziza. Wreszcie wieczorem będziemy mieli okazję przejść się po ulicznych targach i placach, widząc jak pakistańska stolica tętni życiem. Wieczorem wracamy do naszego hotelu na nocleg.

Dzień 3: Islamabad

Drugi dzień naszego pobytu w Islamabadzie. Dzisiaj dokończymy wszystkie formalności, niezbędne do uzyskania pozwoleń na wspinaczkę na Broad Peak. Następnego dnia ruszamy w góry, do Skardu. Jeżeli czas pozwoli, udamy się do Muzeum Dziedzictwa Lok Virsa oraz przejdziemy się po lokalnych placach. Część atrakcji możemy również odwiedzić po akcji górskiej, podczas naszego ostatniego dnia w Pakistanie. Nocleg w hotelu w Islamabadzie.

Dzień 4 – 5: Przejazd do Skardu (opcjonalnie przelot)

Opuszczamy Islamabad. W pierwszym etapie naszej ekspedycji na Broad Peak, czeka nas przejazd do Skardu – prawdziwej “Bramy Królestwa Karakorum”. Oba miasta dzieli jednak od siebie ponad 800 kilometrów emocjonującej i krętej drogi wiodącej przez góry. Z tego też względu przejazd zajmie nam dwa dni. Ma to swoje plusy. Poznamy Pakistan jeszcze lepiej. Tutaj na prowincjach, ludzie zdają się być najmilszymi na świecie. Ugoszczenie tradycyjną herbatą podczas jednego z postojów gwarantowane 😉 Naszą trasa do Skardu wiedzie legendarną Karakoram Highway przez przepiękną dolinę Indusu z widokami na liczne szczyty szescio i siedmiotysięczne. Po drodze zatrzymujemy się na nocleg w hotelu w wiosce Chilas, która słynie z licznych petroglifów przedstawiających życie Buddy.  Następnego dnia kontynuujemy podróz do Bram Karakoram. Skardu osiągamy w godzinach popołudniowych. 

Opcjonalnie przelot: Mamy przeświadczenie, że przejazd przez góry jest dość ryzykowną i niewygodną przeprawą. Z tego też względu warto rozważyć opcje przelotu do Skardu. Jest to zdecydowanie wygodniejsza i co ważne szybsza forma podróży. Podczas lotu będziemy mogli zobaczyć przepiękne Himalaje i Karakorum z góry. Całe zatrzęsienie szescio i siedmiotysiecznikow! Wśród nich na pierwszy plan wybija się z pewnością ciesząca się mroczną reputacją Nanga Parbat 8126 m – jedna z najbardziej niebezpiecznych gór na świecie, znana również pod pseudonimem “Killer Mountain”. Wspaniały widok! W przypadku przelotu do Skardu, mamy zapewniony tam jeden dodatkowy dzień na aklimatyzację i ostatnie przygotowania. 

Dzień 6: Skardu

Dzień wolny w Skardu, które samo w sobie jest niezwykle urokliwym miejscem. Podczas naszego pobytu w mieście możemy wybrać się między innymi w celach aklimatyzacyjnych nad górskie Jezioro Sadpara. Z jego poziomu możemy podziwiać wspaniałe widoki na śnieżny mur szczytów Karakorum. Oprócz tego z samego Skardu doskonale prezentuje się Park Narodowy Deosai. Dzisiejszy dzień przeznaczymy również na ostatnie przygotowania przed wyruszeniem w góry. Nocleg w Skardu.

Dzień 7: Przejazd jeepami do Askole

Zaczynamy ekspedycje przez wielkie E 😉 Dzisiaj przejeżdżamy dzika Doliną Shighar do wioski Askole, która będzie ostatnią większą osada ludzka, jaką spotkamy przez wiele tygodni. Po drodze będziemy mogli podziwiać wspaniałe widoki, jakie oferuje dolina. Na szczególną uwagę zasługuje wdzięczny wierzchołek Khosar Gang 6400 m, który jest jednym z łatwiejszych szczytów do zdobycia w rejonie. Popołudniu dojeżdżamy do Askole, gdzie spotykamy się z naszą ekipą przewodników, kucharzy i tragarzy. Jako, że Askole jest ostatnią wioska na trasie pod ośmiotysięczniki K2, Broad Peak i Gasherbrumy, to tutaj spotykają się wszyscy członkowie wszystkich ekspedycji ruszający na podbój kolosów Karakoram. W osadzie spotkamy również trekkerow udających się na wędrówkę do baz pod K2 i Broad Peak. W Askole briefing przed wyruszeniem w dalszą część trasy. Nocleg w lodży.

Dzień 8: Trekking Askole – Jhula 3000 m

Pierwszy odcinek trasy jest bardzo łatwy, typowo na rozgrzewkę. Wędrujemy dnem rzek, stopniowo pniemy się w górę. Przewyższenia dzisiejszego dnia są bardzo łagodne. W pewnych momentach przekraczamy strumienie rzeczne po spektakularnych mostach zwodzonych. Popołudniu docieramy do obozowiska Jhula 3000 m, gdzie rozbijamy namioty i spędzamy pierwsza noc na trasie. 

Dzień 9: Trekking Jhula – Paiju 3450 m

Kontynuujemy nasz trekking pod Broad Peak Base Camp. W dniu dzisiejszym teren staje się bardziej strony. Zygzakowatą ścieżką mozolnie pokonujemy kolejne metry w górę. Zbliżamy się powoli do legendarnego Lodowca Baltoro – największego lodowca w Karakorum i drugiego pod względem długości na świecie. Pod koniec podejścia do obozowiska Paiju 3450 m ukaże się nam on w pełnej krasie. Niesamowity widok na lodowiec doda sił i motywacji do dalszej wędrówki 😉 Popołudniu docieramy do Paiju, położonego u podnóża Paiju Peak 6611 m. Paiju w języku Balti oznacza dosłownie sól, a sam szczyt otrzymał taką a nie inną nazwę, ponieważ dawniej wierzono, że śnieg okalający go to tak naprawdę spływająca w doliny sól. Pomimo tego, że dawni mieszkańcy Doliny Shighar pomylili się co do prawdziwej natury bieli otaczającej szczyt, to w istocie u podnóża Paiju Peak odkryto później złoża soli…Zostajemy na noc w obozie ciesząc się wspaniałymi widokami na Lodowiec Baltoro.

Dzień 10: Trekking Paijiu – Urdukas 4130 m

Tego dnia wkraczamy na rozległą morenę lodowca Baltoro. Po opuszczeniu obozowiska Paiju mamy również w bliskiej odległości trasę do bazy pod Trango Towers. Potężne skalne wieże będą nam towarzyszyły przez cały dzisiejszy dzień. Cóż za widok! Te potężne skaliste twory natury potrafią zachwycić każdego. Najbardziej charakterystycznym elementem masywu jest bez wątpienia Great Trango Tower 6286 m, posiadająca najwyższe pionowe urwisko na świecie. Jest to ponad 1200 metrów pionowego spadku w dół! Szczyt, jak i sama ściana są prawdziwym marzeniem wielu wspinaczy wielkościanowych na całym świecie. My z kolei kontynuujemy powoli swoją drogę przez usiany głazami lodowiec, docierając w końcu do obozu Urdukas 4130 m, w którym to ze względów aklimatyzacyjnych spędzimy najbliższe dwie noce.

Dzień 11: Urdukas – dzień aklimatyzacyjny

Dzisiejszy dzień przeznaczamy na aklimatyzację i odpoczynek przed następnymi dniami trekkingu. Jeszcze jeden dzień w Urdukas z pewnością dostarczy nam miłych wrażeń. Pomijając aklimatyzacyjne korzyści pozostania tu na kolejną noc, sam obóz jest przepięknie umiejscowiony. Nic tylko odpoczywać i podziwiać wspaniałe widoki na góry! Wszędzie dookoła mamy ostre jak brzytwa granie oraz potężne skalne turnie. Największe wrażenie z pewnością zrobią na nas oczywiście leżące po sąsiedzku obok nas Trango Towers. Oprócz tego jednak w zasięgu wzroku mamy także szczyty Paiju Peak 6611 m, Chorichi 6769 m czy Uli Biaho 6109 m. Dodatkowo pięknie prezentuje się z tego miejsca lodowiec Baltoro. Podczas dnia można się wybrać na przyjemny spacer po okolicznym płaskowyżu, porośniętym skromną roślinnością. Zostajemy na drugą noc w Urdukas.

Dzień 12: Trekking Urdukas – Gore II 4500 m

Dzisiejszy dzień to całodniowa wędrówka po olbrzymim glazowisku, z jakiego składa się ten fragment lodowca Baltoro. Pokonujemy kolejne metry, przybliżając się stopniowo do obozowiska Gore II 4500 m. Dookoła siebie widzimy coraz więcej kultowych szczytów. Dzisiaj będziemy mogli zobaczyć przepiękny Masherbrum 7821 m ze swoją słynną, do dziś nie zdobytą północno-wschodnią wystawą . Te 3500 metrów niemal pionowej ściany uznawane jest za najtrudniejszą wysokogórską drogę wspinaczkową na świecie, prawdziwy problem XXI wieku w środowisku wspinaczkowym. Oprócz niej zobaczyć możemy również pnącą się ku niebu Muztach Tower 7276 m (w dialekcie Balti – Lodowa Wieża). Po dotarciu do obozu Gore będziemy mogli ujrzeć słynne szczyty Gasherbrum IV 7925 m i potężny masyw Broad Peak 8051 m. Nasz cel jest już bardzo blisko! Nocujemy w obozowisku w Gore.

Dzień 13: Trekking Gore – Concordia 4720 m

Wyruszamy z obozu Gore do Concordia Camp 4720 m – ostatniego obozowiska przed Base Campami pod K2 i Broad Peakiem. Po około 6 godzinach wędrówki osiągamy obóz, gdzie zatrzymamy się na noc. Concordia jest miejscem, gdzie lodowce Baltoro, Abruzzi oraz Godwin Austen spotykają się ze sobą. Niektórzy nazywają to miejsce „salą tronową bogów”. Znajdujemy się w samym sercu najpiękniejszych gór na świecie! Niepowtarzalne Karakorum pełne fenomenalnych, znanych na cały świat szczytów górskich! Doskonale z tego miejsca możemy zobaczyć cały masyw Broad Peaku, który z tego miejsca prezentuje się niezwykle okazale. Jego potężne wystawy budzą respekt i przygotowują nas mentalnie na najbliższe tygodnie wyczerpującej akcji górskiej. 

Dodatkowo ponad naszymi głowami piętrzą się Gasherbrumy, z których najbardziej charakterystyczny jest rzecz jasna Gasherbrum IV 7925 m. Widok zachodzącego słońca i jego promień rzucany na słynną „Shining Wall” to jedna z najpiękniejszych rzeczy jakie można zobaczyć w górach. Sam szczyt oczywiście również jest dobrze znany Polakom. To w końcu nasz rodak Wojtek Kurtyka pokonał w 1985 roku uznawaną za nie do zdobycia Świetlistą Ścianę, co udało się powtórzyć jedynie raz. Na wyciągnięcie ręki mamy również przepiękny masyw Masherbruma 7821 m, Laila Peak 6200 m o charakterystycznej sylwetce, czy majaczące w oddali Trango Towers. No i jest oczywiście ona…zdaniem wielu najpiękniejsza i najtrudniejsza góra na świecie, symbol Karakoram i całego himalaizmu. Jedyna i niepowtarzalna piramida K2 8611 m. Jej potężny masyw i wdzięczna sylwetka przyciąga jak magnes zarówno wspinaczy, jak i trekkerów. Jest ona prawdziwym skarbem Karakorum. To właśnie z obozu Concordia jest najlepiej widoczna. Jutro podejdziemy jeszcze bliżej największych z nich.  Dzisiejszą noc spędzimy w obozie Concordia. Następnego dnia ruszamy do bazy pod Broad Peak.

Dzień 14: Trekking Concordia – Broad Peak Base Camp 4850 m

Trekking z Concordia do Broad Peak Base Camp 4850 m. Przybliżamy się do ośmiotysięcznych kolosów. Docieramy do bazy głównej, która stanie się naszym domem przez najbliższe 3 – 4 tygodnie. Z jej poziomu wspaniałe się prezentuje nasza droga na szczyt Broad Peak, a także znajdująca się w bliskiej odległości lodowa piramida K2. Z naszej bazy możemy zresztą szybko dostać się bezpośrednio do K2 Base Camp. W mgnieniu oka przekonamy się, że nasza baza jest niczym mała górska wioska. Szybko zaprzyjaźnimy się z pozostałymi ekipami.

Dni 15 – 41: Akcja górska na Broad Peak

Nasza wspinaczka będzie zależała od pogody oraz naszego samopoczucia. Od tej pory nie da się co do dnia zaplanować przebiegu akcji górskiej, a decyzje podejmowane będą z dnia na dzień, a nawet z godziny na godzinę.

Camp I 5500 m: Pomimo, że Broad Peak jest uznawany za “łatwy” ośmiotysięcznik, już na samym starcie trasy dostajemy niezbity dowód, że łatwych ośmiotysięczników po prostu nie ma. Odcinek od Base Campu do Obozu C1 jest niebezpieczny. Od początku drogi przechodzimy przez spękany i trudny w nawigacji Broad Peak Glacier, po pokonaniu którego docieramy do śnieżnego stoku z kilkoma miejscami nagiej skały po drodze. Teren, po którym podchodzimy jest umiarkowanie stromy (40-45 stopni), jednak narażony na częste schodzenie lawin i odspajanie się fragmentów skalnych. Warto na ten odcinek trasy wyjść jak najszybciej, by pokonać drogę do Camp 1 przy możliwie jak najbardziej stabilnej pokrywie śnieżnej. Obóz C1 jest zakładany na niewielkim skalnym tarasie.

Camp II 6100 m: Droga do Obozu C2 jest zdecydowanie łatwiejsza technicznie. Przez znaczną część trasy idziemy śnieżnym stokiem o nachyleniu do 45 stopni. Okazjonalnie pojawiają się fragmenty mikstowe w miarę przybliżania się do campu. Sam obóz znajduje się w mniej nachylonej części zbocza, jednak mimo wszystko zaleca się szczególną ostrożność przy przemieszczaniu się po jego terenie. Niejednokrotnie zdarzały się wypadki związane z poślizgnięciami na pochylonym terenie. Ze względów aklimatyzacyjnych w Camp 2 spędzimy co najmniej dwie noce przed wyruszeniem w dalszą drogę.

Camp III 7100 m: Do obozu C3 kontynuujemy podejście po stromym stoku w śnieżno – skalistym terenie. Nachylenie terenu sięga do 45-50 stopni. W zasadzie nie ma w tym miejscu trudności technicznych, jednak jest sporo wymagającego fizycznie podchodzenia po śniegu i lodzie. Docieramy do obozu, który zakładamy na niewielkiej śnieżnej półce. Z tego miejsca widzimy dobrze drogę na przełęcz oraz grań szczytowa prowadząca na szczyt Broad Peak. Aklimatyzujemy się w obozie, spędzając tutaj dwie noce.

Broad Peak 8051 m: Atak Szczytowy na 12 górę świata. Początkowo teren, którym będziemy się poruszali prezentuje się podobnie jak na poprzednich odcinkach. Idziemy w górę stokiem o stopniowo zwiększającym się poziomie stromizny. Największe nagromadzenie trudności znajduje się na ostatnich 50 – 60 metrach przed przełęczą 7900 m, oddzielającą wierzchołki Broad Peak Middle od Rocky Summit. Tutaj mamy do pokonania skalisty uskok pokryty lodem. Dla wielu wspinaczy jest to crux całej drogi na Broad Peak. Po jego przejściu docieramy na przełęcz, za która znajduje się eksponowana grań szczytowa. Pokonujemy jej kolejne metry po skalno – lodowym terenie. Po drodze przechodzimy przez nieco niższy wierzchołek Rocky Summit, za którym grań ciągnie się jeszcze kilkaset metrów, wyprowadzając w końcu na główny wierzchołek. Po chwili spędzonej na szczycie schodzimy w dół. Tego dnia postaramy się również zejść jak najniżej. Spróbujemy osiągnąć Obóz C2. Następnego dnia kontynuujemy nasze zejście do Broad Peak Base Camp.

Dzień 42: Broad Peak Base Camp

Ostatni dzień naszego pobytu w bazie pod Broad Peak. Pakujemy swój sprzęt, sprzątamy obóz i szykujemy się do zejścia w doliny.

Dzień 43: Trekking Broad Peak Base Camp – Concodria 4750 m

Trekking powrotny z Broad Peak Base Camp do Concordii. W Sercu Karakoram, otoczeni przez potężne szczyty spędzamy noc przed następną częścią ekspedycji. Nocleg w obozie Concordia. 

Z tego miejsca mamy możliwość powrotu tą samą trasą przez lodowiec Baltoro, zatrzymując się na noclegi w Gore II, Urdukas oraz Paiju, bądź trekking przez przełęcz Gondogoro La 5680 m. Tą drugą opcję znajdziecie w opisie poniżej. 

Dzień 44: Concordia – Ali Camp 5100 m

Opuszczamy obóz Concordia i obieramy kierunek na lodowiec Wigini, zbliżając się do przełęczy Gondogoro 5680 m. Po drodze na przełęcz leży Ali Camp 5100 m, w którym spędzimy noc. W drodze do campu, mijamy Chogolisę 7665 m, która w 1957 roku odebrała życie jednemu z najwybitniejszych himalaistów, na stokach południowo-zachodniej ściany zginął wtedy Hermann Buhl. Osiągamy popołudniu Ali Camp, z którego dalej mamy widoczne ośmiotysięczniki K2, Broad Peak i masyw Gasherbrumów. Fenomenalnie prezentuje się z tego miejsca ostra jak brzytwa grań łącząca szczyty Masherbrum z Chogolisą. Nocujemy w obozie i zbieramy siły przed jutrzejszym podejściem na przełęcz.

Dzień 45: Ali Camp – przełęcz Gondogoro La 5680 m – Hispung

Wyruszamy z obozu około 2 w nocy w kierunku Przełęczy Gondogoro. Wychodzimy tak wcześnie dlatego, by nie ryzykować podejścia po miękkim śniegu podczas dnia. Dodatkowo widoki z przełęczy o wschodzie słońca są wprost niesamowite! Podejście jest strome, ale będąc wpiętym do poręczówek stopniowo pniemy się coraz wyżej w górę. Po akcji górskiej na Broad Peaku, wejście na przełecz nie sprawi nam żadnego problemu. Łapiąc pierwsze promienie słońca wchodzimy na przełęcz, z której możemy podziwiać najpiękniejszy widok na całym świecie! Doskonale stąd widzimy K2, Broad Peak, Gasherbrumy 1 i 2, Gasherbrum IV, Trango Towers, Mutzag Tower, potężny masyw Masherbruma i pobliską Chogolisę. W oddali w kierunku doliny Hushe widzimy charakterystycznie pochyloną sylwetkę Laila Peak. Wszystkie te szczyty są otoczone setkami innych sześcio i siedmiotysięczników, wiele z nich nie ma swojej nazwy, nie zostało nawet zdobyte! Kwintesencja Karakorum, góry pełne tajemnic do odkrycia, trudne i niewybaczające błędów. Napawamy się pięknymi widokami z przełęczy, po czym schodzimy na jej drugą stronę, aż nie osiągniemy obozu Hipsung, gdzie zostajemy na noc.

Dzień 46: Trekking Hispung – Saicho

Ruszamy w dalszą drogę. Po łatwej trasie docieramy do obozowiska Dalsangpa położonego w pobliżu dwóch jezior u podnóża monumentalnego Masherbruma, odbijającego się w krystalicznie czystej tafli jezior. Po kilku tygodniach surowego krajobrazu lodowcowego, walki ze śniegiem i lodem na najwyższych szczytach świata, wreszcie możemy zobaczyć zieleń i łąki z kwiatami. Zresztą sama nazwa Dalsangpa to w dialekcie Balti „Pole Kwiatów”. I można z pełnym przekonaniem stwierdzić, że nazwa ta jest całkowicie zasłużona. Po krótkim odpoczynku schodzimy dalej w dół mijając kamieniste stoki górskie, aż nie osiągniemy górskiej osady Saicho. Powoli wracamy do cywilizacji. W wiosce możemy znaleźć sklepy, hotel i duży meczet. Zostajemy tutaj na kolację i nocleg.

Dzień 47: Saicho – Hushe – przejazd do Skardu

Schodzimy w kierunku wioski Hushe po łatwej ścieżce, cały czas mając kapitalny widok na Masherbrum. Osiągamy wysokość 3000 metrów i osadę Hushe, będącą bardziej znaną pod nazwą „Paradise of Mountains” ze względu na wyjątkowo piękne widoki na otaczające ją góry. Powoli zostawiamy ośnieżone szczyty i ostre jak brzytwa granie za swoimi plecami, schodząc w doliny. W Hushe zjemy lunch, po czym zapakujemy wszystkie nasze rzeczy do jeepów, którymi zjedziemy do Skardu. Po około 4-6 godzinach jazdy docieramy na miejsce. Nocleg w Skardu.

Dzień 48 – 49: Przejazd do Islamabadu (opcjonalnie przelot)

Jeżeli warunki pogodowe pozwolą na przelot do Islamabadu następnego dnia, to dzisiejszy dzień przeznaczymy na odpoczynek i regenerację sił po wymagających dniach wspinaczki na Broad Peak. Czas wolny możemy przeznaczyć na wędrówkę po górskim mieście, podziwianie widoków i odpoczynek po ekspedycji. Nocujemy w hotelu w Skardu. Następnego dnia przelot do Islamabadu. Jeżeli nie uda nam się zwiedzić stolicy w pierwszym dniu wyprawy teraz będziemy mieli wystarczająco dużo czasu aby zobaczyć świątynię Faisal Mosque, czy muzeum dziedzictwa narodowego Lok Virsa. Nocleg w hotelu w Islamabadzie.

W przypadku niekorzystnych warunków atmosferycznych, już tego dnia rozpoczniemy podróż samochodami terenowymi w kierunku pakistańskiej stolicy.

Dzień 50: Powrót do Polski

Przejazd na lotnisko i wylot do Polski. Zazwyczaj wylot jest w godzinach porannych i tego samego dnia jest przylot do Polski. Na miejscu zakończenie ekspedycji.