Gasherbrum II – Wspinaczka w Sercu Karakorum

Dla osób dolatujących indywidualnie:
Rozpoczęcie wyprawy: Islamabad
Zakończenie wyprawy: Islamabad

Dzień 1: Wylot z Polski

Spotkanie z liderem wyprawy na lotnisku. Następnie przelot do stolicy Pakistanu – Islamabadu. Początek ekspedycji na Gasherbrum II

Dzień 2: Przylot do Islamabadu

W godzinach porannych lądujemy w stolicy Pakistanu. Na miejscu przejeżdżamy do hotelu. Jeżeli starczy nam czasu, zwiedzimy nieco miasto. Zobaczymy między innymi największy meczet w Azji Południowej – Shah Faisal, zbudowany w hołdzie dla zmarłego króla Arabii Saudyjskiej  – Fajsala ibn Abd al-Aziza. Przejdziemy się również po klimatycznym Parku Szekspira oraz licznych straganach ulicznych. Dzięki temu będziemy mogli poczuć niezwykłą atmosferę Pakistanu, zapoznać się z pierwszymi lokalsami i zobaczyć, że są oni jednymi z najmilszych ludzi na całym świecie 🙂 W przypadku braku czasu część atrakcji przewidzianych na ten dzień, możemy zwiedzić podczas ostatniego dnia naszej wyprawy.

Dzień 3: Islamabad

Dodatkowy dzień w Islamabadzie przeznaczymy na dopięcie ostatnich formalności oraz uzyskanie pozwoleń na wspinaczkę w masywie Gasherbrumów, a także pozwolenia na trekking przez Lodowiec Baltoro. Szansa na ostatnie zakupy przed wyruszeniem do Skardu. Wieczorem ostatnie przygotowania przed wyruszeniem w dalszą drogę.

Dzień 4 – 5: Przejazd do Skardu (opcjonalnie przelot)

Najbliższe dwa dni zajmie nam przejazd do Skardu, skąd rozpoczniemy naszą zasadniczą ekspedycję pod Gasherbrumy. Do „Bramy Karakorum” będziemy jechać słynną Karakoram Highway. Przez większą część trasa będzie prowadziła przepiękną Doliną Indusu – traktami dawnego Jedwabnego Szlaku. Podróż będzie długa, do Skardu jest bowiem ponad 800 kilometrów. Taka forma podróżowania ma jednak swoje zalety. Poznamy lepiej Pakistan i będziemy mogli dłużej podziwiać wspaniałe widoki, jakie ma do zaoferowania Karakoram Highway. Po drodze zatrzymamy się najpewniej w Chilas na nocleg w hotelu. Miasto jest znane z licznych petroglifów przedstawiających życie Buddy. Następnego dnia ruszamy w dalszą drogę i popołudniu osiągamy Skardu.

opcjonalnie przelot: Ze względu na fakt, że droga przez Karakorum Highway może być niebezpieczna w zależności od warunków na trasie, warto rozważyć opcję przelotu. Dzięki temu rozwiązaniu skrócimy również swoją podróż. Podczas lotu będziemy podziwiać olbrzymią liczbę sześcio i siedmiotysięczników z wybijającą się na pierwszy plan Nanga Parbat 8126 m. Przelot do Skardu ma swoje mocne strony: jest to najszybszy i najwygodniejszy sposób by dostać się do miasta. Jedyną wadą tutejszych lotów jest częste ich odwoływanie oraz zmiany godzin przelotów, dlatego dobrze jest mieć jeden dodatkowy dzień na podróż lądową. Dodatkowy dzień w przypadku przylotu wcześniej spędzamy w Skardu.

Dzień 6: Skardu

Dzień wolny w Skardu. Ostatnie przygotowania przed wyruszeniem na trekking pod Gasherbrumy. Samo Skardu jest bardzo malowniczym miejscem. Możemy spożytkować ten dzień wybierając się nad urokliwe Jezioro Kachura, Jezioro Sadpara czy przepiękny wodospad Manthokha. Z poziomu miasta możemy podziwiać również Park Narodowy Deosai. Wieczorem briefing przed wyruszeniem w drogę następnego dnia.

Dzień 7: Przejazd jeepami do Askole

Tego dnia rozpoczynamy naszą zasadniczą ekspedycję! Wskazuje na to koniec asfaltu i początek prawdziwie dzikiej drogi górskiej 🙂 Przesiadamy się w jeepy i kontynuujemy nimi podróż przez przepiękną i dziką Dolinę Shighar. Po drodze omijamy liczne jaskinie wydrążone przez poszukiwaczy kamieni szlachetnych, w tym diamentów i legendarnego aleksandrytu – odmiany topazu. Popołudniu docieramy do Askole, wioski położonej nad rzeką Braldu wypływającej z lodowca Baltoro. Jest to drugi najdłuższy lodowiec na świecie. Spotykamy się tutaj po raz pierwszy z naszą ekipą przewodników, kucharzy i tragarzy. Wioska Askole jest ostatnią osadą ludzką na naszej trasie pod Gasherbrumy. To tutaj spotykają się wszyscy uczestnicy trekkingu i wspinacze, chcący zdobyć jeden ze szczytów w rejonie lodowca Baltoro. Dalej są już tylko dzikie i surowe tereny. Ostatnie przygotowania przed wyruszeniem na trekking do bazy pod G2.

Dzień 8: Trekking Askole – Jhula 3000 m

Początkowy odcinek trekkingu nie jest wymagający. Przez większość czasu będziemy poruszali się po płaskim terenie z okazjonalnym przekraczaniem łagodnych zboczy górskich. Wędrujemy wzdłuż rzek Dumodoro i Biaho, które w pewnym momencie przekraczamy po spektakularnym zwodzonym moście. Dzisiejszy dzień jest typowo na rozruszanie. Wysokość, na której przebywamy nie jest jeszcze duża, a przewyższenia są łagodne. Jest to okazja do podziwiania bez przeszkód wspaniałych widoków dna kanionu rzek! Popołudniu docieramy do obozowiska Jhula 3000 m, gdzie spędzimy naszą pierwszą noc na szlaku.

Dzień 9: Trekking Jhula – Paiju 3450 m

Z Jhula nasza trasa staje się bardziej stroma. Podążamy zygzakowatym traktem wzdłuż rzeki Braldo, która będzie nam towarzyszyła przez cały dzień. Kierujemy się do obozu Paiju 3450 m. Będzie to nasza ostatnia oaza, jaką spotkamy na trasie. Tutaj po raz ostatni na wiele tygodni będziemy mogli zobaczyć jakąkolwiek zieleń. Od następnych dni zastąpi ją surowy krajobraz lodowcowy. Docieramy popołudniu do Paiju położonego u podnóża Paiju Peak 6611 m. W pobliżu obozowiska można odnaleźć złoża soli. Nie wspominamy o tym bez przyczyny, ponieważ Paiju w dialekcie Balti oznacza dosłownie sól 😉 W dawnych czasach wierzono, że lód okalający szczyt Paiju, to tak naprawdę spływające złoża soli. Spędzamy noc w oazie, z której mamy świetne widoki na potężny lodowiec Baltoro.

Dzień 10: Trekking Paiju – Urdukas 4130 m

Kontynuujemy podejście w stronę lodowca Baltoro. Docieramy wkrótce do początku jego moreny. Tutaj nasza trasa rozwidla się. Mamy możliwość z tego miejsca dotrzeć do base campu pod słynnymi Trango Towers lub podążać prosto ku sercu Karakorum – Concordii. Wybieramy drugi wariant, ciągle jednak mając obok siebie potężne Wieże Trango. Są to jedne z najpiękniejszych skalnych wież na całym świecie. Prawdziwe marzenie wszystkich wielkościanowych wspinaczy. Najbardziej znanym elementem masywu jest Great Trango Tower 6286 m. Posiada ona największe pionowe urwisko na świecie – 1200 metrów pionowego spadku w dół! Wieże Trango będą nam towarzyszyć przez kilka najbliższych dni. Wędrując po skalistej morenie lodowca Baltoro, osiągamy w końcu obozowisko Urdukas 4130 m. W celach aklimatyzacyjnych spędzimy tutaj następne dwie noce.

Dzień 11: Urdukas – dzień aklimatyzacyjny

Dzień przeznaczony na odpoczynek i dodatkową aklimatyzację przed następną częścią trekkingu. Podczas pobytu w Urdukas będziemy mogli podziwiać wspaniałe widoki na okolice! W zasięgu wzroku bez problemu odnajdziemy potężne Trango Towers, wznoszące się „po sąsiedzku” przy nas. Wszędzie dookoła widać ostre jak brzytwa granie, wznoszące się ku niebu spiczaste turnie…wszystko to z niezwykłym lodowcem Baltoro u podnóża tych szczytów. Z poziomu obozu możemy zobaczyć także takie szczyty jak Paiju Peak 6611 m, Chorichi 6769 m czy Uli Biaho 6109 m. Jest też całe morze innych szczytów i iglic. Część z nich nie posiada do dzisiaj swojej nazwy. Niektóre nie zostały do dzisiaj zdobyte! Właśnie takie jest Karakoram – piękne, groźne i pełne tajemnic do odkrycia, bezimiennych szczytów do zdobycia po raz pierwszy…Zostajemy na kolejną noc w Urdukas przed wyruszeniem w dalszą drogę.

Dzień 12: Trekking Urdukas – Gore II 4500 m

Ruszamy z Urdukas w dalszą drogę. Zbliżamy się powoli do serca Karakorum – obozowiska Concordii, a co za tym idzie do bazy pod Gasherbrumami. Krajobraz staje się coraz bardziej wysokogórski, widzimy coraz więcej kultowych szczytów. Docieramy do obozowiska Gore II 4500 m, gdzie spędzimy kolejną noc na lodowcu Baltoro. Z tego miejsca mamy widok na tak kultowe szczyty jak Laila Peak 6200 m, która przyciąga wzrok swoją wdzięczną, niezwykłą sylwetką. Oprócz tego możemy zobaczyć stąd „Lodową Wieżę” Mutzagh Tower 7273 m, no i oczywiście kultowego Masherbruma 7821 m. Jego potężna północno-wschodnia ściana uznawana jest obecnie za największy problem wspinaczkowy. Do dzisiaj nie zdobyta wystawa o wysokości 3500 metrów rozpala wyobraźnię najlepszych wspinaczy wysokogórskich. Z poziomu obozowiska Gore II mamy widok na zalążek serca Karakoram – możemy zobaczyć gigantyczny masyw Broad Peaku 8051 m, a także fragment wspaniałej sylwetki Gasherbruma IV 7925 m. Otoczeni wspaniałymi krajobrazami spędzamy noc w obozowisku Gore II.

Dzień 13: Trekking Gore II – Concordia 4720 m

Wyruszamy z obozu Gore II do Concordia Camp 4720 m – naszego ostatniego obozowiska przed Gasherbrum Base Camp. Po około 6 godzinach wędrówki osiągamy obozowisko, w którym spędzimy najbliższą noc. Jesteśmy w prawdziwym sercu Karakorum! Concordia to miejsce, gdzie lodowce Baltoro, Abruzzi oraz Godwin Austen spotykają się ze sobą. Jesteśmy w otoczeniu najpiękniejszych, najbardziej majestatycznych i kultowych szczytów górskich świata. Niektórzy nazywają to miejsce „salą tronową bogów”. W istocie nazwa niezwykle adekwatna do tego co mamy przed oczami. Z tego miejsca doskonale widzimy cały potężny masyw Broad Peaku, widać już również Gasherbrumy z wyeksponowanym Gasherbrumem II 8035 m – celem naszej wyprawy. Poza tym wspaniale z tego miejsca prezentuje się Świetlista Ściana Gasherbrum IV 7925 m – jedna z najpiękniejszych wystaw górskich na świecie. Widok zachodzącego słońca i jego promień rzucany na słynną „Shining Wall” to jedna z najpiękniejszych rzeczy jakie można zobaczyć w górach. Sam szczyt oczywiście również jest dobrze znany Polakom. To w końcu nasz rodak Wojtek Kurtyka pokonał uznawaną za nie do zdobycia Świetlistą Ścianę, co do dzisiaj udało się powtórzyć jedynie raz. Oprócz tego mamy również na wyciągnięcie ręki przepiękną Laila Peak o charakterystycznej sylwetce, czy wspominane poprzednio przepiękne Trango Towers i Masyw Masherbruma. No i jest oczywiście ona…zdaniem wielu najpiękniejsza i najtrudniejsza góra na świecie, symbol Karakoram i całego himalaizmu. Jedyna i niepowtarzalna piramida K2 8611 m. Jej potężny masyw i wdzięczna sylwetka przyciąga jak magnes zarówno wspinaczy, jak i trekkerów. Jest ona prawdziwym skarbem Karakorum. To właśnie z obozu Concordia K2 jest najlepiej widoczna. Widzimy zatem wszystkie kultowe szczyty Karakoram na własne oczy. Dzisiejszą noc spędzimy w obozie Concordia. Jutro kontynuujemy nasze podejście do Gasherbrum Base Camp 5150 m.

Dzień 14: Trekking Concordia – Gasherbrum Base Camp 5150 m

Ruszamy z Concordii do Gasherbrum Base Camp. Kierujemy się w górę kamiennej moreny lodowca, otoczeni przez najpiękniejsze szczyty na świecie. Popołudniu docieramy do bazy pod Gasherbrumami. Jest to główna baza wypadowa zarówno na szczyty Gasherbrum I, jak i Gasherbrum II. Wspaniale widoczne z tego miejsca są oba szczyty oddzielone od siebie szeroką Gasherbrum La 6500 m. Gasherbrumy nie są najpopularniejszymi szczytami ośmiotysięcznymi. Z tego też względu istnieje duża szansa, że nasza ekipa będzie jedyną, która będzie działała w tym regionie. A to oznacza, że będziemy się czuli tak, jakbyśmy zdobywali dziewiczą górę! Obóz stanie się naszym domem na najbliższe 3-4 tygodnie.

Dni 15 – 41: Akcja górska na Gasherbrum II 8035 m

Nasza wspinaczka będzie zależała od pogody oraz naszego samopoczucia. Od tej pory nie da się co do dnia zaplanować przebiegu akcji górskiej, a decyzje podejmowane będą z dnia na dzień, a nawet z godziny na godzinę.

Camp I 6000 m:  Odcinek pomiędzy Gasherbrum Base Camp, a Obozem C1 jest fragmentem wspólnym dla dróg na szczyty G1, G2 i G4. Trasa prowadzi przez spękany lodowiec, którego kondycja z roku na rok staje się coraz gorsza. Wielu wspinaczy jego poziom trudności porównuje do słynnego Lodowca Khumbu na drodze na Mount Everest. Należy zachować szczególną ostrożność przy pokonywaniu lodowca. Łatwo zabłądzić w labiryncie lodowych ścian i urwisk, a dodatkowo licznie występujące w tym miejscu szczeliny czynią przeprawę dość ryzykowną. Po przejściu spękanego fragmentu lodowca docieramy do jego południowej części – znacznie bezpieczniejszej, na której zakładamy Obóz C1. Z jego poziomu możemy zobaczyć doskonale całą drogę na Gasherbrum II, wraz z jego charakterystyczną kopułą szczytową w kształcie lodowej piramidy. Dla celów aklimatyzacyjnych spędzimy w obozie co najmniej dwie noce.

Camp II 6400 m: Od Obozu C1 nasza trasa oddziela się od drogi na Gasherbruma I. Podążamy w górę, osiągając krótko po opuszczeniu lodowego plateau charakterystyczną grań śnieżną Banana Ridge. Grzbiet górski w tym miejscu staje się stromy (nachylenie do 55 stopni) i mocno eksponowany. Odcinek ten jest ubezpieczony w liny poręczowe. Największe nagromadzenie trudności znajduje się przed wyprowadzeniem drogi na skalistą grań. W tym miejscu musimy nieznacznie obniżyć się po śnieżno – skalistym terenie, osiągając po około 30 metrach niewielką lodową półkę, na której zakładamy Obóz C2. Dla wielu wspinaczy Banana Ridge jest najtrudniejszym technicznie odcinkiem trasy na Gasherbrum II. W Obozie C2 spędzamy dwa dni przed wyruszeniem wyżej.

Camp III 7100 m: Droga do Obozu C3 prowadzi po stromym, lodowym stoku. W tej sekcji największym zagrożeniem mogą się okazać szczeliny lodowe, pojawiające się w okolicy oraz znaczne zagrożenie lawinowe. Cała droga do Camp III wiedzie w górę po zboczu góry o maksymalnym nachyleniu terenu do 45 stopni. W pewnym momencie na wysokości około 7100 metrów grzbiet górski się wypłaszcza. W tym miejscu zakładamy Obóz C3, który będzie naszym obozem szturmowym.

Gasherbrum II 8035 m: Atak szczytowy rozpoczynamy około godziny 22-23. Do pokonania mamy ponad 1000 metrów w pionie, co czyni ostatnie podejście na szczyt trudnym wyzwaniem kondycyjnym. Początkowo do przejścia mamy śnieżny uskok o nachyleniu do 50 stopni, po którym znajduje się rozległe podszczytowe plateau. Podchodzimy pod same podnóże charakterystycznej piramidy, kopuły szczytowej Gasherbruma II. Następnie trawersujemy kopułę w stromym terenie, narażonym na okazjonalne schodzenie lawin. Po udanym trawersie osiągamy grzbiet górski, który mikstowym terenem wyprowadzi nas na ostrą i eksponowaną grań szczytową. Podążamy nią około 70 metrów, po czym docieramy na najwyższy punkt Gasherbruma II. Po udanym ataku szczytowym schodzimy możliwie jak najniżej. Staramy się jeszcze tego samego dnia osiągnąć Obóz C2. Następnego dnia schodzimy już bezpośrednio do Gasherbrum Base Camp.

Dzień 42: Gasherbrum II Base Camp

Ostatni dzień pobytu w bazie pod Gasherbrumami. Pakujemy swoje rzeczy, sprzątamy obóz i przygotowujemy się do opuszczenia obozowiska.

Dzień 43: Trekking Gasherbrum Base Camp – Concodria 4750 m

Powrót tą samą drogą, którą przyszliśmy do Concordia Camp. Spędzamy jeszcze jedną noc w najpiękniejszym punkcie Karakorum, w towarzystwie jego najwspanialszych szczytów. Znowu znajdujemy się w Sercu Karakoram, z którego mamy dwie opcje zejścia do Skardu. Pierwszą z nich jest powrót tą samą drogą przez lodowiec Baltoro, z noclegami w Gore II, Urdukas i Paiju. Druga opcja to trekking przez przełęcz Gondogoro La 5680 m, przejście na jej drugą stronę i wędrówka do Hushe, skąd zostaniemy zabrani jeepami do Skardu. Poniżej znajduje się opis drugiej wersji drogi. 

Dzień 44: Concordia – Ali Camp 5100 m

Opuszczamy obóz Concordia i wędrujemy przez lodowiec Wigni w kierunku wysokiej przełęczy Gondogoro 5680 m z jednym noclegiem po drodze. Podczas podejścia do Ali Camp 5100 m, w którym spędzimy noc, mijamy Chogolisę 7665 m, która w 1957 roku odebrała życie jednemu z najwybitniejszych himalaistów. Na stokach południowo-zachodniej ściany zginął wtedy Hermann Buhl. Osiągamy popołudniu Ali Camp, z którego dalej mamy widoczne ośmiotysięczniki K2, Broad Peak i masyw Gasherbrumów. Fenomenalnie prezentuje się z tego miejsca ostra jak brzytwa grań łącząca szczyty Masherbrum z Chogolisą. Nocujemy w obozie i zbieramy siły przed jutrzejszym podejściem na przełęcz.

Dzień 45: Ali Camp – przełęcz Gondogoro La 5680 m – Hispung 4600 m

Wyruszamy z obozu około 2 w nocy w kierunku Przełęczy Gondogoro. Wychodzimy tak wcześnie dlatego, by nie ryzykować podejścia po miękkim śniegu podczas dnia. Dodatkowo widoki z przełęczy o wschodzie słońca są wprost niesamowite! Podejście jest strome, ale będąc wpiętym do poręczówek stopniowo pniemy się coraz wyżej w górę. Łapiąc pierwsze promienie słońca wchodzimy na przełęcz, z której możemy podziwiać jedne z najpiękniejszych widoków na całym świecie! Doskonale stąd widzimy K2, Broad Peak, Gasherbrumy 1 i 2, Gasherbrum IV, Trango Towers, Mutzag Tower, potężny masyw Masherbruma i pobliską Chogolisę. W oddali w kierunku doliny Hushe widzimy charakterystycznie pochyloną sylwetkę Laila Peak. Wszystkie te szczyty są otoczone setkami innych sześcio i siedmiotysięczników. Napawamy się pięknymi widokami z przełęczy, po czym schodzimy na jej drugą stronę, aż nie osiągniemy obozu Hipsung, gdzie zostajemy na noc.

Dzień 46: Hispung – Saicho 3600 m

Ruszamy w dalszą drogę przez lodowiec. Po łatwej trasie docieramy do obozowiska Dalsangpa położonego w pobliżu dwóch jezior u podnóża monumentalnego Masherbruma, odbijającego się w krystalicznie czystej tafli jezior. Po kilku dniach surowego krajobrazu lodowcowego, wreszcie możemy zobaczyć zieleń i łąki z kwiatami. Zresztą sama nazwa Dalsangpa w dialekcie Balti oznacza dosłownie „Pole Kwiatów”. I można z pełnym przekonaniem stwierdzić, że nazwa ta jest całkowicie zasłużona. Po krótkim odpoczynku schodzimy dalej w dół, aż nie osiągniemy górskiej osady Saicho. Tutaj już czujemy, że powoli wracamy do cywilizacji. W wiosce możemy znaleźć sklepy, hotel i duży meczet pośrodku osady. Zostajemy tutaj na kolację i nocleg.

Dzień 47: Saicho – Hushe 3050 m – przejazd do Skardu

Schodzimy w kierunku wioski Hushe po łatwej ścieżce, cały czas mając kapitalny widok na Masherbrum. Schodzimy do wysokości 3000 metrów i docieramy do osady Hushe. Wioska jest znana także pod nazwą „Paradise of Mountains” ze względu na wyjątkowo piękne widoki na otaczające ją góry. Tutaj kończy się nasza pasjonująca akcja górska na Gasherbrum II. Powoli zostawiamy ośnieżone szczyty i szpiczaste turnie za swoimi plecami, schodząc w doliny. W wiosce zjemy lunch, po czym zapakujemy wszystkie nasze rzeczy do jeepów, którymi zjedziemy do Skardu. Po około 4-6 godzinach jazdy znajdujemy się znowu w mieście, zakwaterujemy się w hotelu i spędzimy ostatnią noc u podnóża Karakoram.

Dzień 48: Przejazd do Islamabadu | Skardu

Jeżeli warunki pogodowe pozwolą na przelot do Islamabadu następnego dnia, to dzisiejszy dzień przeznaczymy na odpoczynek i regenerację sił po wymagających dniach trekkingu pod K2. Czas wolny możemy przeznaczyć na wędrówkę po górskim mieście, podziwianie widoków i uzupełnienie brakującego sprzętu i zapasów żywności. Nic nie stoi na przeszkodzie również, żeby wybrać się na krótką przejażdżkę i trekking w okolicach Jeziora Sadpara niedaleko Skardu. Podejdziemy na punkt widokowy przy brzegu jeziora, z którego będziemy mogli podziwiać panoramę na śnieżny mur szczytów Karakorum. Nocujemy w hotelu w Skardu.

W przypadku niekorzystnych warunków atmosferycznych, już tego dnia rozpoczniemy podróż samochodami terenowymi w kierunku pakistańskiej stolicy.

Dzień 49: Przejazd do Islamabadu (opcjonalnie przelot)

Wracamy do Islamabadu samolotem. Jeżeli nie uda nam się zwiedzić stolicy w pierwszym dniu wyprawy teraz będziemy mieli wystarczająco dużo czasu aby zobaczyć świątynię Faisal Mosque, czy muzeum dziedzictwa narodowego Lok Virsa. Wieczorem z kolei czekać nas będzie niezwykła kolacja pożegnalna, podczas której zostaną przyznane dyplomy zdobywcom szczytu Gasherbrum II. Dalsza część wieczoru upłynie nam na świętowaniu wielkiego sukcesu. Nocleg w hotelu w Islamabadzie.

Dzień 50: Powrót do Polski

Przejazd na lotnisko i wylot do Polski. Zazwyczaj wylot jest w godzinach porannych i tego samego dnia jest przylot do Polski. Na miejscu zakończenie ekspedycji.